نشسته بودم و صفاتی که خوش داشت رو پشت سر هم دیگر ردیف می کردم:
خوش حال. خوش برخورد. خوش رو. خوش رفتار. خوشگل. خوشنود. خوش....
گفتم: یه صفت بگو که اولش خوش داشته باشه...
گفت: خوش بخت.
گفتم: یکی دیگه.
گفت خوش بخت تر.
با خودم گفتم: بهترینش همین است...
من چه قدر خوشبختم.